Van de oogst van bruine bonen naar de opening van de suikerfabriek

Bruine bonen zijn van het land

De oogst van de bruine bonen verliep heel snel. Het was nog augustus, toen ze deze na een vochtige nacht kwamen schoffelen. Het is belangrijk dat de grond wat vochtig is wanneer ze de planten uit de grond schoffelen. De bonen groeien in peultjes; zakjes als het ware. Deze moeten nog stevig genoeg zijn tijdens het schoffelen. Mochten de zakjes al te droog zijn, dan vallen de bonen eruit en heb je opbrengstverlies. Door ze tijdens een vochtige nacht te schoffelen, heb je grotere kans dat de zakjes dicht blijven.

Na het schoffelen worden de plantjes bij elkaar geharkt. Het is vervolgens belangrijk dat er geen regen meer in kan komen. De bruine bonen moeten daarna enkele dagen drogen. De omstandigheden waren de laatste dagen van augustus super voor het drogen van de bonen. Met een vochtpercentage van lager dan 20% worden onze bonen ingekocht. Als het percentage hoger ligt, betaal je hier droogkosten over. Is het vochtpercentage veel lager, dan verlies je kilo’s.

Wat leverde de oogst van bruine bonen op?

Bonen groeien in twee verdiepingen aan de plant. Helaas is door de droogte bij ons alleen de onderste verdieping goed ontwikkeld. Hierdoor wist ik al dat de opbrengst van de oogst van de bruine bonen niet zo best zou zijn. Dat bleek later ook in het resultaat. We krijgen van onze afnemer een prijs die we van tevoren hebben afgesproken. Dit is altijd extra lastig, omdat we nooit weten hoe een groeiseizoen verloopt. Ik heb nog niet de rekening gezien van de loonwerker, van het schoffelen en dorsen. Daarom weet ik nog niet wat er onderaan de streep overblijft. Wat dit jaar wel een leuke bijkomstigheid was, is dat er bonenstro geperst kon worden! Dit gebeurt vaak maar 1 keer in de 5 jaar dat het stro daar droog genoeg voor is. Laat het nu direct mijn eerste bruine bonen jaar zijn. Dat vergeten we niet meer! En dan volgend jaar. Zullen er dan weer bruine bonen terugkomen in het bouwplan? Daarvoor moet ik eerst even goed rekenen. 

De suikerfabriek gaat weer open

Halverwege de maand september gaat de suikerfabriek weer open. Dit betekent dat de eerste suikerbieten aangeleverd moeten worden. Wij leveren onze bieten altijd in twee keer. De achterliggende reden hiervoor is, dat ik anders geen plek heb op het erf om ze kwijt te kunnen. De voorwaarde is namelijk dat de bieten op een verharding moeten liggen. De eerste bieten moet ik dus direct in de eerste week dat de fabriek open is leveren. Als ik aan de suikerbietenoogst denk, denk ik altijd aan glibberige wegen, nattigheid en kou. We wachten af hoe het er dit jaar uit gaat zien.