Afbeelding
MAANDELIJKSE COLUMN BOERIN TRUDY (AUGUSTUS 2022)
Augustus: aardappelen beregenen
De zomermaanden zijn druk. De auto met caravan stond klaar om richting Spanje te vertrekken. Die auto is vertrokken, maar zonder mij. Door de werkzaamheden die op de planning stonden, kon ik niet mee. Een week alleen thuis kwam eigenlijk best wel goed uit. Er is veel werk verzet.
De percelen hebben zorg nodig
Door de lange warme en droge periode is de tarweoogst snel gegaan. Ook de andere percelen hebben behoefte aan extra zorg. Zo zijn de percelen met aardappelen volop aan het groeien. Daarvoor hebben ze vocht nodig en dat is momenteel iets wat niet uit de lucht komt vallen. Er is één perceel dat al is doodgespoten. Dit heeft als voordeel dat dit geen water meer nodig heeft. Het andere perceel heeft wel water nodig. Doordat mijn bedrijf in de Hoeksche Waard ligt, heb ik de beschikking over zoetwater. Precies in het midden van de percelen ligt een watergang waaruit het water gehaald kan worden. Als alles goed gaat, ben ik in 1,5 dag klaar met het beregenen van het perceel. In totaal heb ik het perceel nu vier keer van water voorzien. Dit is echt wel heel erg veel, maar ik zie ook dat de aardappelen het echt nodig hebben.
Zo houden we de groei er nog goed in en hopen we een mooie opbrengst te krijgen.
De ideale omstandigheden…
De aardappelen teel ik in samenwerking met mijn buurman. Hij heeft enkele rassen staan die al vroeg gerooid kunnen worden. De ideale omstandigheid om aardappelen te rooien is als de grond vochtig is. De vochtige grond beschermt de aardappelen tijdens het rooien. De klei plakt als het ware aan de aardappel vast, wat voor een extra beschermlaagje zorgt. De aardappelrooier graaft de aardappelen als het ware op. Ze komen op een ketting en als de grond goed vochtig is worden ze als het ware “gezeefd”. De kluitjes blijven achter op het land en de aardappelen komen in de kiepwagen terecht. Helaas ging het nu anders…
Aardappelen beregenen gaat nooit ‘perfect’
De grond is zo droog dat de aardappelen geen beschermlaagje hebben. Door in dit droge weer te rooien lopen we dus het risico om de aardappelen te beschadigen. Daarom besloten we om deze aardappelen - voordat we gingen rooien - eerst te beregenen. Aardappelen beregenen is best wel een uitdaging. De wind is nooit helemaal weg, dus je loopt al snel het risico dat een deel van het perceel perfect nat is, terwijl het andere deel nog te droog of juist veel te nat is. Het nadeel van te droog is dat je veel kluiten mee de grond uittrekt. Het nadeel van net te nat is dat je kleffe natte kleigrond meeneemt. Echt perfect is dus heel lastig.
In kisten naar de klant
Met extra handjes tijdens het lossen van de vrachten, kwamen de aardappelen uiteindelijk keurig in de kist. De volle kisten zetten we binnen in de koelcel en dan is het belangrijk om de aardappelen droog te blazen. De kleigrond die om de aardappel heen zit moet goed droog zijn. Pas dan kan je een aardappel lang bewaren.
Nu bewaren wij deze aardappelen niet lang, want de klanten zaten er al zo om te springen dat het merendeel van de kisten al is opgehaald. Het is tegenwoordig steeds belangrijker dat er in de supermarkten het hele jaar door aardappelen van eigen bodem liggen. Maar wij kunnen maar één keer per jaar oogsten. Dit proberen we wel te sturen door vroege- en late aardappelrassen te gebruiken. Tegenwoordig zijn ook de bewaartechnieken flink verbeterd, waardoor de aardappelen lang bewaard kunnen worden.
