Geen landwerk, maar de ‘opgave’

Deze maand, waarin - zoals gezegd - weinig landwerk te doen is, is mijn agenda wel gevuld. Vorige maand vertelde ik over de gecombineerde opgave, een hele opgave. Maar het is mij gelukt! Ik heb alle percelen keurig netjes ingetekend en van ieder perceel aangegeven wat mijn plannen er mee zijn. Zo weten ze in Den Haag nu precies op welk perceel ik mijn tarwe heb gezaaid. En dat ik van plan ben om na de oogst, hier een groenbemester in te zaaien. Ik heb aangegeven waar ik bieten ga zaaien en dat ik het voornemen heb deze vroeg te rooien. Ook de aardappelpercelen, knolselderij en de kidney bonen staan ingetekend. 
Overal waar ik bufferstroken moet hebben liggen, dat konden ze mij vanuit Den Haag al vertellen… Niet dat ze bij mij langs geweest zijn, maar overal waar een slootje ligt, willen ze dat je 3 meter buffer houdt. Ik was het niet met alle vooraf ingestelde bufferstroken eens, dus op sommige percelen heb ik dan ook bezwaar gemaakt. Hebben ze tenminste ook nog wat te doen daar in Den Haag en ben ik niet de enige die er werk aan heeft gehad!

Het natte voorjaar

Zo, we gaan verder met de stand van zaken, namelijk: écht landwerk. Zoals ik al zei, staat de tarwe er keurig netjes op. Door het natte voorjaar, heb ik dit jaar geen varkensdrijfmest uit kunnen rijden. Normaal gesproken doen we dit altijd in het voorjaar, maar de omstandigheden waren er niet goed voor. Te nat, dus dat betekend dat we dan teveel sporen gaan rijden in het land. Wat de gehele structuur verpest en dat is echt het laatste wat je wilt hebben.
Dus heb ik mest gekocht in de vorm van kunstmest. Dit is ondertussen ook op de percelen gestrooid en je ziet dat de tarwe het al goed kan opnemen. De kleur van de tarwe zie je veranderen naar mooi donker groen! Enkele van de percelen tarwe doen mee met het project “Nedertarwe”. Wat dit precies betekend, zal ik later in een column vertellen.

‘Kiemlustige’ rassen

Naast tarwe, wat 50% van het areaal beslaat, telen we ook aardappelen. Ons pootgoed is allemaal al binnen. Voorgaande jaren hadden we deze al gepoot, maar doordat het dit jaar zo lang nat in het land is, staan deze nog te wachten. We hebben verschillende rassen en er zijn rassen die zo kiemlustig zijn, dat er al behoorlijke kiemen op zitten. Zodra de temperatuur gaat stijgen en de grond voldoende droog is, gaan we ze poten.
Suikerbieten hebben we dit jaar ook weer op de planning staan. Dit is het eerste gewas wat gezaaid gaat worden als het straks droger en warmer weer wordt. 
Kortom er staat gelukkig nog genoeg landwerk op de planning voor aankomend seizoen.